TIJD
Tijd heelt wonden
Zo wordt er gezegd
Toch doet het zo zeer
Elke keer weer
Een bladzijde, een hoofdstuk
Van nu je leven
Al die dagen van herinnering
Toen waren we nog samen
Toch wil je leven
Ook vaak niet
Je levensboek is nog niet gesloten
Wordt er steeds weer een hoofdstuk toegevoegd
De vreugde van je kinderen
Ook de geboorte van weer een kleinkind
Is een wonderbaarlijk iets
Zal dan toch de wond gaan helen?
Maar dan opeens is weer die gedachte,
Het gemis zo tot bloedens toe
Die het nieuwe hoofdstuk vullen zal
Heelt dan toch die wond?
Het zal een litteken zijn
Diep gegrift
in al die tijd je nog gegeven
Maar je mag nog leven
De tijd zal niet zo belangrijk wezen
Wel de warmte waarin je delen wilt
Zal blijven in herinnering
Voor hen die je dierbaar zijn
Wat is tijd?
Niet in jaren af te meten
Tijd is slechts een herinnering.
Hein Smeerdijk.
